Saat: 23:18. Tam 5 yıl önce bu saatte bilgisayar başında ingilizce çalışıyordum. Akademik kariyerin bir basamağı olan sınavıma hazırlanıyordum, karnımdaki tekmelerle birlikte. Karnımdaki tekmeler sıklaşınca oğlumun rahatsız olduğunu hissedip, ingilizce notlarını bir kenara bırakıp ve uyumaya çalıştım. Ama oğlumu bir kez rahatsız etmiştim. O da beni uyutmadı ve gelmek istediğini belirten işaretleri verdikten sonra soluğu acilde aldık. Daha kapıda hemşire sordu. "Kaç haftalık?" diye, "38+3" dedim. Muayeneden sonra, "vakit gelmiş" lafını duyduktan sonra heyecan, belirsizlik, özlem ve mutluluk kapladı içimi.
İşte bizim hikayemiz böyle başladı oğlumla. 29 Kasım 2004, 16:07 de dünyamıza geldi. Herhalde ölünceye dek bu heyecanı ve mutluluğu yitirmek mümkün değil. Yavaş yavaş onun büyümesini izlemek ise mükemmel bir duygu.
Doğum günün kutlu olsun canım oğlum. Nice sağlıklı, mutlu ve en önemlisi de huzurlu bir ömrün olsun. Bahtın ve şansın hep açık olsun. Üzüntülerin, kırgınlıkların, hayal kırıkların, gözyaşların az olsun, mutlulukların, sevinçlerin, umutların çok olsun inşallah. SENİ ÇOK SEVİYORUM.
Not: Bugün aile arasında yaptığımız doğum günü kutlamasından fotoğraf koymaktı amacım ancak fotoğraf makinesinin kablosunu işyerinde unutmuşum :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder