Coğrafya dersini nasıl çekici hale getirmeli. Bir geoid çizdirene kadar canım çıkıyor. Kırtasiyeler pergel falanda satmıyorlar sanırım. Bütün geoidler yamuk yumuk. Kendine özgü bir şekildir diye yaptığım tanımı fazla abartıyorlar anlaşılan. Ne yapmalı? Ne etmeli. 
Bir de tutturmuşum Ürün Dosyası isterim diye. Sevgili talebe arkadaşların dosyası yok ki ürünü olsun. Bak şu keratalara benim hevesimi kıracaklar. Yılların eskitemediği bu idealist öğretmeni küstürecekler derslere. Güngörmüşüz kurtulamazlar kolayına benden. Bir ödül olayına girmeliyim öyleyse. En iyi ürün dosyasına: Küre hediye edeyim diye düşündüm. Şöyle ışıklısından. Uykulara dalarken, başucunda tüm renkleriyle dünya. Başka neleri ödül olarak verilebilirim derken. Hikmet Birand’ın “Alıç Ağacı ile Sohbetler” kitabı geçti elime. İlk okumam gümbürtüye gitmişti. Bir kez daha okudum, tadına vara vara . Bazı kitaplar bitsin istemezsiniz, o cinsten bir kitap. Yuh be dedim kendime, yıllardır coğrafya der durursun, şu çoluğa çocuğa bir kitap tavsiye etmez mi insan. Al işte aradığın kitap. Ödül vereceksen bunu ver.
Girdiğim her sınıfta yanımda taşıdım kitabı. Bekliyorum birisi mutlaka soracak. Hocam, kitap ne ile ilgili? Soruyorlar da. Başlıyorum anlatmaya, kitaptan bazı bölümler okumaya. Teneffüse çıkarken biri yanıma yaklaşıyor. Hayli utangaç. Bakabilir miyim? Eh.. Tabii, neden olmasın. Çok fazla bakmak yok ama dönem sonu ödül olarak verilecek kendileri.
Bir şey daha var yalnız. Hikmet Hoca’nın diğer kitabını da alıp, okumak. “Anadolu Manzaraları”. Keyifli bir okuma olacağı kesin.
Okul çevresinin ormanlarla kaplı olması büyük bir şans. Çocuklar zaten ağaçlarla iç içe yaşıyorlar. Ancak sorarsan hiç birinin adını bilmezler. Onlar için günlük hayatta sıradan bir şey Ladinle, Köknarla, Meşeyle karşılaşmak. Birde olur ya sevdirebilirsek. Bakarsınız aralarından botanikçi bile çıkar.
Sormadan edemeyeceğim. En son ne zaman alıç yediniz? En son ne zaman taşıdınız boynunuzda; tanelerini ipe dizip, o ekolojik kolyeyi. Tadını anımsıyor musunuz? Kaçınız kollarını yaraladı koparacağım derken? Alıcın, coğrafyanın, Birand hocanın yüzü suyu hürmetine. Bir boşluğuna getirip şu kitabı okuyunuz, okutunuz.
Bir de tutturmuşum Ürün Dosyası isterim diye. Sevgili talebe arkadaşların dosyası yok ki ürünü olsun. Bak şu keratalara benim hevesimi kıracaklar. Yılların eskitemediği bu idealist öğretmeni küstürecekler derslere. Güngörmüşüz kurtulamazlar kolayına benden. Bir ödül olayına girmeliyim öyleyse. En iyi ürün dosyasına: Küre hediye edeyim diye düşündüm. Şöyle ışıklısından. Uykulara dalarken, başucunda tüm renkleriyle dünya. Başka neleri ödül olarak verilebilirim derken. Hikmet Birand’ın “Alıç Ağacı ile Sohbetler” kitabı geçti elime. İlk okumam gümbürtüye gitmişti. Bir kez daha okudum, tadına vara vara . Bazı kitaplar bitsin istemezsiniz, o cinsten bir kitap. Yuh be dedim kendime, yıllardır coğrafya der durursun, şu çoluğa çocuğa bir kitap tavsiye etmez mi insan. Al işte aradığın kitap. Ödül vereceksen bunu ver.
Girdiğim her sınıfta yanımda taşıdım kitabı. Bekliyorum birisi mutlaka soracak. Hocam, kitap ne ile ilgili? Soruyorlar da. Başlıyorum anlatmaya, kitaptan bazı bölümler okumaya. Teneffüse çıkarken biri yanıma yaklaşıyor. Hayli utangaç. Bakabilir miyim? Eh.. Tabii, neden olmasın. Çok fazla bakmak yok ama dönem sonu ödül olarak verilecek kendileri.
Bir şey daha var yalnız. Hikmet Hoca’nın diğer kitabını da alıp, okumak. “Anadolu Manzaraları”. Keyifli bir okuma olacağı kesin.
Okul çevresinin ormanlarla kaplı olması büyük bir şans. Çocuklar zaten ağaçlarla iç içe yaşıyorlar. Ancak sorarsan hiç birinin adını bilmezler. Onlar için günlük hayatta sıradan bir şey Ladinle, Köknarla, Meşeyle karşılaşmak. Birde olur ya sevdirebilirsek. Bakarsınız aralarından botanikçi bile çıkar.
Sormadan edemeyeceğim. En son ne zaman alıç yediniz? En son ne zaman taşıdınız boynunuzda; tanelerini ipe dizip, o ekolojik kolyeyi. Tadını anımsıyor musunuz? Kaçınız kollarını yaraladı koparacağım derken? Alıcın, coğrafyanın, Birand hocanın yüzü suyu hürmetine. Bir boşluğuna getirip şu kitabı okuyunuz, okutunuz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder