İmece 1960'lı yılların, aydınların, Köy Enstitülülerin, ilerici öğretmenlerin, Türkiye üzerine düşünenlerin dergisi olarak yola çıkmış ve kısa zamanda efsanevi bir karakter kazanmış bir dergiydi. Şimdilerde yeni kuşak köy enstitütüler adı altında biraraya geldiler. Ne de olsa Tonguç Baba'nın çocukları onlar. Bizde torunları olsa gereğiz. Dergi elime geçtiğinde şöyle bir boğaza inip, çınaraltında bir masaya kuruldum. Ne çok özlemişim insanın içini aydınlatan o güzelim yazıları okumayı. Birden yalnız olmadığımı hissettim, bu da birşey sayılır. Dahası her defasında dürtüklemek zorunda kaldığım umutlarım canlandı.
Aydınlanmanın ışığının sönmemesi dileğiyle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder