2 Aralık 2005 Cuma

Burnout Sendrom

Belliydi bunun da başıma geleceği. Belliydi iyi bir şeyler lmayacağı. Kimisi havalardandır diyor malum bir aydır bir yağmur bir karanlık. Yüzüm kireç gibi. Talebe kısmı hemen anlar. Anlar ve saldırır. Zıvanadan çıkarmak için son hamle onlardan gelir. Aynada gördüm gözaltlarım kararmış. Durum vahim. Son bir aydır uyumakta, uyanmakta zorluk çekiyorum.
Öğretmen odasına girdiğimde Burnout oldum diye bağırdım. Şaşkın yüzüme bakakaldılar. Yahu anlayın işte MTS. Bakışların şiddeti, konumu, anlamsızlığı değişmeyince Büyük ayıbı açıklamak zorunda kaldım.
Mesleki Tükenmişlik Sendromu.
Vah vah dediler. Yazık oldu hocaya. Kimisi çay söyledi. Kimisi taziyelerde bulundu. Kimisi hafta sonu bir yerlere gitmemi önerdi.
MTS: Gelin size bir tanımını yapayım.
Kişinin kendisine büyük hedefler koyup daha sonra istediklerini elde edemeyip hayal kırıklığına uğrayarak, yorulduğunu ve enerjisinin tükendiğini hissetmesi.
Araştırdım argo deyimiyle patinaj çekiyormuşum.
Her haltı musibetle öğrenen ben, bunu kitaplara havale edecek değildim ya.
Onca yılın sonunda zayıf düştüm sanırım.
Bulaşıcı olduğuna inanıyorum. Burnout Syndromun.
Hemen bir yerlerden ilaç falan bulun. Destekleyici önlemler alın. Sendromla ilgili bir konferansa katılın (Yılda bir yaparlar). Okul değiştirin. Kent değiştirin. Okula gittiğiniz yolu değiştirin. Birkaç hafta mesleğe yeni başlamış öğretmenlerle dolaşın. Onlar ne yapıyorsa zorlayın kendinizi, sizde yapın. Dersten kaçın. Okul zilinin sesini değiştirmelerini isteyin. Öğrencilerin saçlarını okşayın. Başka bir branşın dersine girin. Okula sabah erken gidin. Güzel bir kahvaltı yapın. Ve elbette bir süre benden uzak durun. Yoksa size Mesleğin bütün kötü taraflarını anlatırım. Daha doğru bir söyleyişle hatırlatırım.
Bir de, ne olur şu Maslach Tükenmişlik Ölçeğine meze olmayın. İstatistik adamı öldürür. Benden söylemesi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder