Öğretmenler gününde ne hediye aldınız bilmem ama bugün aldığım hediye diğerlerinde oldukça farklıydı. Aslında pek fazla hediye olayı da olmadı hani. Pek iyimser olmayacağım. Çocuklar unutmuştur, harçlıkları yoktur demeyeceğim ya da eskiden öğrenciler.... diye süreğen cümleler kurmayacam.
Tam ümidi kesmiştim işte. İçimden bu hain talebeler bizi unuttu diye geçirirken karşıma çıktı. Ellerini arkadan kavuşturmuş, belli birşey saklar vaziyette durdu karşımda. Şaşkınlığı mı saklayamadım ilk anda. Bütün o soğuk kanlılığım gitti. Şımartılmayı bekleyen bir çocuk gibi kalakaldım. Bu halim üzere kendimle cebelleşirken. Beğenmezseniz çok kırılırım dediğini duyar gibi oldum. Kendi elleriyle yaptığını söyledi peşinden. Hadi ama dedim çok beğeneceğime emin olabilirsin. Çekinerekte olsa sakladığı şeyi bana doğru uzattı. O anki duygularımı tasavvur etmemi beklemeyin. Birazda bende kalsın o anın tadı. Mısır koçanından bir bebekti karşımda duran. Başka bir zaman olsa sevincimi o kadar belli etmezdim. Ettim. Sevincim her halimle görünüyordu. Buna bir ad ver dedim oldu olacak. Aslında dedi bir adı var. Bizim oralarda Şokali derler mısırın koçanına.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder