Diğer blog dostları gibi bende sonunda kavuştum kitaplarıma. Genelde blog-kitap dostlarımın tavsiyelerine uyarak sipariş ettim kitaplarımı. Okudukça bendeki izleri yazacağım sizlere. Oğlumu da unutmayıp ona da aldım birkaç kitap. Kitapların kokusu bir harika...... 
Oğlumun okulunda düzenlenen bir etkinlik sayesinde Prof. Dr. Acar BALTAŞ'ı dinleme fırsatı bulduk. Çok güzel şeyler anlattı, bizler de sayesinde çok güzel şeyler öğrendik. Özellikle çocuk yetiştirmede yaptığımız hataları, yanlışları, doğruıları akıcı bir dille bizlere sundu. Çocuklardaki yeterlilik durumlarını, yeterliliğin hayata yansımasını, çocuklardaki yetersizliğin işaretlerini, ebeveyn tutumlarını, kişilik-özsaygı-özgüven gibi kavramları bir de Prof. Dr. Acar BALTAŞ tarafından dinlemek çok zevkliydi. Kitaplarını herkese kesinlikle tavsiye ediyorum.
Öncelikle iyi olup olmadığıma merak edip soran sevgili komşularım Serap ve Aslı'ya ilgilerinden dolayı teşekkür ediyorum. 1,5 ay önce iş yerinde çalıştığım büroda değişik oldu. Önceki çalıştığım büroya göre daha yoğun bir iş yükü var üzerimde. Hayatımdaki belki de ilk defa yorulduğumu hissetmeye başlayıp, bir de üstüne havalardan mıdır yoksa bünyemin zayıf düştüğünden midir bilmiyorum, soğukalgınlığı ve griple baş etmek zorunda kaldım. Bayram tatilinde de dinlenemediğim için hastalığım oldukça ilerledi. Ben bu durumla yaşamaya çalışırken bir de kitaplar elimden kayıverdi. Okuma hızım belki de ilk defa bu kadar düşüşe geçti. Bir de hayatımızda bir ilk daha yaşadık eşimle. Canımız ciğerimiz herşeyimiz olan oğlumuz yeni okulunda hazırlık sınıfına başladı 14 Eylül 2009 tarinde. Manevi olarak çok yoğun duygular yaşadım. Artık benim küçük adamım büyüdü, okullu oldu. Nasıl büyük bir heyecan, mutluluk ve gurur anlatamam. Küçük adamımdan size ilk günden bir kare. .jpg)
Harika bir 4 hafta sonunda tatilimin bitmesine rağmen huzurlu ve mutluyum. Dolu dolu bir 4 hafta geçirdim. Bol bol okuyarak ve düşünerek. Oğlum ve yeğenim ile birlikte çocuk olarak. Denize girip deniz kızı olarak. Oğlum büyüdü ve sünnet oldu. Oğlumun büyümesine engel olan geniz eti alındı. Tam 1 saat ameliyathane kapısında bekledik eşimle. O 1 saat bana oldu 100 saat. Çok şükür atlattı. Artık geceleri daha rahat ve horlamadan uyuyor. Bu arada tabi ki her daim elimde kitaplar vardı. Okuduğum kitaplar sırasıyla blogda yerini alacak.
Bugünden itibaren 4 haftalık izne ayrılıyorum. Bu 4 haftanın 3 haftası oğlumla deniz kenarında yüzerek, eğlenerek ve tabi ki de okuyarak, kalan son hafta ise ameliyat haftası olduğu için hastane-ev arasında ve tabi ki yine okuyarak geçecek. Fırsat buldukça okuduğum kitapları sizlerle paylaşacağım. Zaman yaratamazsam eğer artık döndüğümde bol bol postlarla kitaplarım gelecek. 
Bir ay sonra yani 7 Ağustos 2009 günü canım oğlum ameliyat olacak. Hem genizeti alınacak, hemde sünnet olacak. Genizeti artık oğluma zarar vermeye, gelişimini olumsuz etkilemeye başladı. Daha sık hastalanır oldu, antibiyotiksiz ayağa kalkamaz oldu. Ağzı devamlı açık olduğundan enfeksiyon kapmaya daha eğilimli ve % 20 daha az oksijen alıyor yavrum. Bu 1 ay nasıl geçecek, ben o kapıda nasıl bekleyeceğim, canım oğlum bu iki acıya nasıl katlanacak? Şu an oğlum herşeyden habersiz, kendisine neler yapılacağının farkında değil. Umarım, inşallah herşey iyi olacak ve ben sizlere iyi haberlerle döneceğim.
12 Haziran 2008 tarihinde yani tam bir yıl önce bugün blog dünyasına adım attım. Çok severek ve etkilenerek okuduğum kitapları zamanla unutmamak adına, sizlere küçük de olsa bir tanıtım yapmak ve canım oğlumun da yıllar sonra okusun diye başlanmış bir blog. Şimdi 1 yaşında. Nice sevgi dolu paylaşımlar diliyorum. 
Bugün 4,5 yaşını bitiren oğlumun da yer aldığı yılın gösterisi dün akşamdı. Bir annenin yaşayabileceği en güzel duygulardan biriydi. Minicik yavrular devasa Atatürk ve Türk Bayrağının önünde tüm hünerlerini gösterdiler. Benim gibi tüm annelerin gözü yaşlıydı gösteri boyunca. Sevinç, mutluluk, gurur, gözyaşı tüm duyguları birarada yaşadık. Bu arada oğlum ateşli ateşli gösterisini sundu, dolvenle ayaktaydı. İnşallah üniversiteden mezun oldukları günleri de görürüz. Ben diyorum ki, hiç bir bayan anne olmadan ölmesin, bu duyguyu yaşamadan, iliklerine kadar hissetmeden bu yaşamdan gitmesin. Bu biz bayanlara verilmiş büyük bir nimet. 
33 yıl önce bugün dünyaya gözlerimi açtım. İyi ki canım annnemle babamın kızları olmuşum, iyi ki canım kardeşimin ablası olmuşum, iyi ki canım kocamın eşi olmuşum ve iyi ki canım oğlumun annesi olmuşum. Ve bana kitap sevgisini, aşkını, okumanın güzelliğini veren dedeme, anneme ve babama çok çok teşekkür ederim. İyi ki sizlerleyim ve sizleri çok seviyorum.
Cuma akşamı bir alışveriş merkezinin ve www.tshirdukkani.com 'un katkılarıyla gerçekteşen, bizim için özel olarak hazırlanan tişortlerimizi kendimiz boyayarak çıktık podyuma. En güzel ve özel an ise, oğlumun bana sarılması, öpmesi ve anneler günümü kutlamasıydı. Unutulmaz bir anneler günü yaşadım. İşte size harika bir kare oğlumla. Burdan bir kez daha emeği geçen Bursalıannelerime çok çok teşekkür ederim. Aranızda olduğum için çok mutluyum.
"Anne"liğim 4 yaşında.
16 Ekim 1999....
